Konkurs "Sex w wielkim mieście cz.2"

Nie wiem czy można nazwać to gadżetem, ale lubię nosić t-shirty lub topy z oryginalnymi nadrukami czy napisami. Mam kilka których autorką jestem sama i są to jedne z moich ulubionych. Najczęściej wyrażam na nich swoje emocję, pojawiają się krótkie napisy związane z moimi pasjami i zamiłowaniami.

W mojej torebce nie może zabraknąć ochronnej pomadki lub błyszczyka,jak to z kobietami bywa lubię mieć pod ręką ten niewielki ale przydatny gadżecik,który w mgnieniu oka poprawi moją urodę,nawilży spękane usta.Nie ruszam się również bez telefonu komórkowego,zawsze pragnę być w kontakcie z rodziną i znajomymi,a że jestem mamą dwójki dzieci więc telefon jest nieodzownym elementem mojej torebki lub kieszeni.

Ja lubię mieć przy sobie Sony Walkman E440.
Mogę słuchać dzięki niemu muzyki w dowolnej chwili lub radia,
pooglądać video i zdjęcia. To idealny gadźet na długą jazdę autobusem w mieście ;)

Lubie mieć ze sobą moja zawieszke kota któremu rusza się tułów a do tego na brzuszku ma czarny kamyczek. Nosze go na łańcuszku.Czasem gdy nie pasuje mi do kreacji przepinam go do branzoletki lub zwyczajnie/niezwyczajnie wkladam go do torebki. Nie jest to mój talizman ani nie przynosi mi szczęścia. Poprostu go lubie.

Moim ulubionym gadżetem jest elegancki wisiorek, który kryje w sobie miniaturkę moich ulubionych perfum.
Nie dość, że ładnie wygląda, to kryje w sobie coś, o czym wiem tylko ja.
To taka moja mała, słodka tajemnica ;)

A ja mam zawsze pomadkę ochronną i błyszczyk, który naprawdę mieni się na ustach:)

Moim ukochanym gadżetem, z którym nigdy się nie rozstaję, jest czytnik ebooków.
Kocham czytać, a dzięki temu mogę to robić praktycznie wszędzie, w tramwaju, w kawiarni, stojąc w korku.
Mój ebooczek jest niewielki, dzięki czemu mieści się w każdej, nawet najmniejszej torebce. Wybrałam model w super fuksjowym kolorze, z nieco ciemniejszą skórzaną okładką, co tylko przykuwa spojrzenia :)
Bardzo polecam wszystkim taki super wyglądający i jednocześnie praktyczny gadżet!

Moim ulubionym gadżetem jest 250 GB dysk twardy . Czuje się z nim pewniej, ze zawsze mam przy sobie wszystko co mi trzeba - muzyke, zdjęcia i książki.

Cóż... moim ulubionym gadżetem są szare komórki. Lubię ubierać w nie umysł i nosić ze sobą jak najlepszą biżuterię. To one są najlepszym ustrojeniem naszej kobiecości, bez nich nie ma blasku, muszę je mieć zawsze ze sobą i co najważniejsze, podczas wychodzenia z domu, o nich NIE ZAPOMNĘ... co często zdarza się w przypadku kluczy, zegarków, komórki, okularów... i całego asortymentu, który noszę w torebce. To się nazywa oszczędność czasu.

Gdyby kilka lat temu ktoś mi powiedział, że nie będę umiała żyć bez telefonu komórkowego, to chyba bym parsknęła śmiechem.
Przez długi czas byłam jedyną osobą wśród moich bliskich i znajomych, która komórki nie posiadała.

Dopiero gdy zmieniłam pracę - mój nowy pracodawca zażyczył sobie, abym zawsze była pod telefonem.
Bardzo niechętnie więc nabyłam moją pierwszą komórkę.
To był telefon z tych "nicniemających" - można było tylko wprowadzić kilka numerów telefonów, no i dzwonić i odbierać rozmowy.
W zasadzie nie dzwoniłam - tylko odbierałam.
Gdy raz potrzebowałam zadzwonić, to nie bardzo umiałam uruchomić to ustrojstwo.

Ciągle zapominałam komórki, gdy wychodziłam z domu - nie miałam takiego nawyku, żeby mieć telefon w zasięgu ręki.

W tzw. międzyczasie zmieniłam pracę na taką, gdzie nie było wymagane bycie w ciągłym kontakcie i moja komórka leżała na półce w domu i zarastała kurzem.
Pewnego dnia moja kocica weszła na tę półkę i telefon zrzuciła. Telefon roztrzaskał się w drobny mak, rozbił się ekranik i w żaden sposób komórki reanimować się nie dało.
- I bardzo dobrze! - pomyślałam z satysfakcją.
Jakże się zdziwiłam, gdy kilka dni później w prezencie od mojego ukochanego dostałam....nową komórkę.
Taką full - wypas, piękną, zgrabną, błyszczącą.
Trochę byłam zła. Ale wzięłam instrukcję (wielkości całkiem opasłego kryminału) i zaczęłam poznawać niezwykłe możliwości tego urządzenia (bo nazwać to-to telefonem to już chyba nie można?)

I wsiąkłam. Nie rozstaję się ze swoim telefonem - robię nim zdjęcia, kręcę filmiki, jak mam dobre pomysły - to od razu je nagrywam. Przestałam nosić zegarek (bo mam go w telefonie), nie noszę lusterka - bo mogę się przejrzeć w cudownej obudowie mojego telefoniku:)
Kiedy gdziekolwiek wychodzę (nawet na spacer z psem) - mój telefonik wychodzi razem ze mną.
Nawet w nocy leży w zasięgu ręki....

Tak, zdecydowanie mój telefon jest gadżetem, z którym nie chcę się rozstawać, nawet na chwilkę.

A Moim Gadżetem Jest Malutki Słonik Który Przynosi Mi Szczęście Noszę Go W Torebce Lub W Kieszeni